Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Μεταθανάτιες Εμπειρίες

Λλίο πριν τα περασμένα Χριστούγεννα έπιασα ένα πολλά ωραίο δώρο που τον εργοδότη μου. Είπεν μου "Αλισαβού, αγαπούμεν σε, εκτιμούμεν σε, αλλά λεφτά γιοκ. Αφήνουμεν σου τον επόμενο μήνα για να συμπληρώσεις τα οφ σου τζαι πίαιννε σπίτι σου." Άνεργη λοιπόν. Όι πως ήταν καμιά δουλειά με μέλλον ή που μου άρεσκεν πολλά. Ήθελα να φύω, να κάμω κάτι που με ενδιαφέρει, εν μου άρεσκαν τζαι οι βάρδιες, οι αργίες που εν είχα κλπ. Αλλά άτε να βρεις άλλη δουλειά έτσι όπως εν τα πράματα. Τουλάχιστον πριν είχα το μισθό μου. Τωρά;  Μέχρι τες 20 του Γενάρη θεωρητικά ήμουν ακόμα υπάλληλος τζαι επληρώνουμουν. Μετά τες 20 εδικαιούμουν να ξεκινήσω να γράφουμαι άνεργη. Γκρέιτ. Ε, την περασμένη Πέμπτη εσηκώθηκα να πάω να γραφτώ. Επήα, έπιασα την κολλούδαν με το νούμερο μου τζαι επερίμενα. Στο γραφείον εργασίας ήρτεν πολλά γρήγορα η σειρά μου. Είπαμεν τα με την υπάλληλο έδωκεν μου τζαι την κόλλα μου τζαι επήα πάρακατω. Μετά που λλίην αναμονή ήρτεν επιτέλους η σειρά μου να πάω τζαι στο άλλο γραφείο, για το επίδομα. Πάω στο παραθυρούι, καλημερίζω την κοπέλα τζαι διώ της την κόλλα μου. Θωρεί την τζαι ζητά την ταυτότητα μου, που αχάπαρη όπως ήμουν εξήχασα να της δώκω. Βρίσκω την μάνι μάνι τζαι διώ της την. Παρακολουθώ την που την πιάννει τζαι αργά και βασανιστικά περνά τα νούμερα στο κομπιούτερ. Θωρώ την να πατά το έντερ αφού εσυμπλήρωσε τον αριθμό της ταυτότητάς μου τζαι αμέσως να κάμνει ένα μορφασμό τρόμου! Μινίσκω να τη θωρώ μπας τζαι επαρεξήγησα την γκριμάτσαν της. Όι.. Κάτι φρικτό θωρεί τούτη πάνω στην οθόνη... Αλλά τι; Τι μπορεί να φαίνεται με την ταυτότητα μου που να εν τόσο παράξενο; Πάω να τη ρωτήσω τι συμβαίνει, αλλά αγνοεί με. Φωνάζει τη συνάδελφο της να ρτει να δει. Τζαι μετά την προϊσταμένη. Τωρά κάθουνται τρία πλάσματα τζαι θωρούν την οθόνη με την ίδια έντρομη φάτσα. Ψιθυρίζουν μεταξύ τους, μουρμουρούν πράματα του στιλ "μα τι εν τούτο;" "Κύριε ελέισον" κλπ. Εμένα να με φάει η έννοια τζαι (κυρίως) η περιέργεια. Καθαρίζω το λαιμό μου τζαι ζητώ ξανά σημμασία:
Aλισαβού: Εμ.. συγγνώμη; Τι γίνεται;
Θωρεί με η πρώτη κοπέλα, διστάζει λλίο τζαι μετά παίρνει ένα διακριτικό ύφος τζαι ρωτά με χαμηλόφωνα:
Kοπέλα: Εμ.. εκάμες ποτέ αίτηση μια βόσμα υγείας;
A: *Συγχυσμένο ύφος* Εμ.. Εν σας άκουσα καλά.. υγείας... τι;
Επαναλαμβάνει ελαχίστως πιο δυνατά:
K: Αίτηση για βοήθημα κηδείας!
A: Κηδείας;! Εγώ; Όι! ...Τι σχέση έσιει με το ανεργιακό;! *Πιο συγχυσμένο ύφος*
K: Μεγάλη σχέση!!
Θωρεί με με νόημα τζαι πάει στην προϊσταμένη πάλε. Μινίσκω τζιαμέ ξανά, μες την απορία. Επιστρέφει αποφασιστικά τζαι κάθεται στο κομπιούτερ. Νέφκω της για πολλοστή φορά, να μου εξηγήσει τι συμβαίνει.
K: Το λοιπόν. Δαμέ, έσιει περασμένο πιστοποιητικό θανάτου στο όνομα σου.
A: *Αποβλάκωση*
                                                                                           Photo

Θωρεί με τζαι περιμένει να πω κάτι. Χαιρετώ τη με το σιέριν μου τζαι λαλώ της "Ζω!" Τουλάχιστον έτσι νομίζω! Συνεχίζει να μου πει πως εν που το 2004 που είμαι πεθαμένη. Σκέφτουμαι αυτόματα τα πράματα που έκαμα που τότε. Επήα για σπουδές, εταξίδεψα, εδούλεψα... Τούτα ούλλα όσον ήμουν πεθαμένη; Εξηγώ της πως το 2004 εχάσαμε την αδερφή μου. Ελέγχει τζιαμέ το κομπιούτερ πάλε. 
Κ: Την Περιπαίχτρα;
Α: ΟΙ! *Φτου φτου φτου*
Κ: Ου. Σόρυ. Έτο, ναι. Ε, εβάλαν τζαι σε σένα πιστοποιητικό θανάτου. Τζαι πώς να σε γράψω άνεργη τωρά; - συνεχίζει.
Πριν προλάβω να της πω πως όσον εδούλεφκα εν εβρέθηκεν κανένας να μου πει μεν μας διάς λεφτά που το μισθό σου αφού είσαι πεθαμένη, λαλεί μου πως έννα με γράψει αλλά να πάω στες κοινωνικές ασφαλίσεις με πιστοποιητικό γεννήσεως (ακράδαντο αποδεικτικό στοιχείο του μη θανάτου μου!) τζαι να τους πω πως έγινε λάθος τζαι να το διορθώσουν. Φέφκω άκρως συγχυσμένη, μη ξέρωντας αν πρέπει να γελώ ή να κλαίω με την τραγικότητα της κατάστασης (εγελούσα τζαι εθυμούμουν τους ΑΜΑΝ) τζαι αποφασίζω να πάω κατευθείαν στες κοινωνικές ασφαλίσεις τζαι ας μεν έχω πιστοποιητικό γεννήσεως μαζί μου. Εξάλλου ήθελα να κάμω τζαι αίτηση για επίδομα πλεονασμού, οπότε ήλπιζα να τελειώσω με ούλλα. Φτάννω τζιαμέ τζαι καρτερώ υπομονετικά μες το γεμάτο κόσμο αποπνιχτικό δωμάτιο. Πιάννω επιτέλους την αίτηση τζαι πάω πάνω να τη συμπληρώσω τζαι να τη δώσω. Μπαίνω στο πρώτο γραφείο που βρίσκω μπροστά μου τζαι θωρώ 2 κοπέλες.
Α: Συγγνώμη, εν σε εσάς που εννα δώσω την αίτηση για πλεονάζον;
Κ1: Ναι.
Α: Εμ.. έχω τζαι κάτι άλλο να ρωτήσω..
Κ1: Πείτε μου!
Α: Εμ... σήμερα επήα για πρώτη φορά να γραφτώ άνεργη τζαι εχμ... είπαν μου πως... είμαι πεθαμένη. *δραματική μουσική* Ζω. Θέλετε να δείτε τι έγινε τζαι να μου πείτε τι να κάμω;
Παλαβώνει για λλία δευτερόλεπτα τζαι μετά ζητά μου αριθμό ταυτότητας. Διώ της τον τζαι περιμένω. Περνά το στο κομπιούτερ -μπουμ- πετάσσεται μπροστά το πιστοποιητικό θανάτου.
Κ1: Ναι.. όντως.. που το 2004! Εμ.. ένα λεπτό μάνα μου.
Συζητά με την άλλη, μάσιεται λλίο στο κομπιούτερ...
Κ1: Ο Φάδα Αλισαβίου ποιός είναι;
Α: Φκάρτε μας τον τζαι τζείνον πεθαμένο τωρά! Ο παπάς μου.
Κ1: Α! ΟΚ. 
Συνεχίζει για λλίο με το κομπιούτερ τζαι λαλεί μου με χαρά πως το εδιόρθωσε. Κανονίζει τζιαι την αίτηση μου μάνι μάνι (πολλά πιο εύκολο που το να αναστήσει άνθρωπο εξάλλου) τζαι τελειώνουμε. Φεύγοντας ακούω την που το συζητά με την άλλη έκπληκτη τζαι θαυμάζω το ότι ούτε οι ίδιες εν μπορούν να το πιστέψουν. 
Μάλιστα. Εζήσαμε να το δούμε τζαι τούτο. 
                                                                                          Photo

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Ο ουρανός με τ'άστρα

Προχτές είχα το δύσκολο έργο να πείσω κάποιον πως ο Ήλιος εν αστέρι. Μάλιστα. Σε μιαν παρέα 5 ατόμων με ηλικίες από 15 ως 28, ήμουν το μόνο άτομο που υποστήριζε τούτο το γεγονός. Σοβαρομιλώ. Στην Κύπρο του 2012, υπάρχουν έτσι άτομα! Οι προσπάθειές μου μάλιστα εσταματήσαν απότομα, όταν το ένα που τα εν λόγω άτομα εξεκίνησε να γελά τζαι να με περιπαίζει για αυτή μου τη γελοία "πεποίθηση". Σε τζίνον ακριβώς το σημείο εκατάλαβα πως ήταν άδικος ο κόπος μου τζαι ταυτόχρονα πως η κατάσταση μας εν πολλά πιο τραγική απ'ότι ενόμιζα. Όι απλά εβρέθηκεν άτομο άνω των 10 χρονών που να μεν ξέρει τι εν ο Ήλιος, αλλά σε μιαν ομάδα νέων τζαι μορφωμένων υποτίθεται ανθρώπων, η άγνοια είσιεν τη μεγάλη πλειοψηφία! Πάντως, αν μου το ελάλεν άλλος, ήταν να τον φκάλω πελλό.
Βέβαια έχω τζαι κάποιες απορίες, τες οποίες μετανιώννω (νομίζω) που δεν έκαμα σε τζίνα τα άτομα. Τι ακριβώς νομίζουν πως ένι ο Ήλιος τζαι τι τα αστέρια; Είπαν μου πως εν πλανήτης σε μια φάση..! Δηλαδή η Γη ασπούμε λάμπει που μακρυά; Τζαι τα αστέρια; Εν τόσο μικρά; Τζαι φκαίννουν μόνο τη νύχτα; Τζαι ως πλανήτης που εν ο Ήλιος, εννα εμπορούσαμε να τον επισκεφτούμεν ασπούμε;  Να μου εξηγήσουν ρε παιδί μου... Ειλικρινά προβληματίζουμαι.


Photo: Α! Τζι' άλλος Ήλιος!!!

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Πρώτες Βοήθειες ή Πρώτη Δημοτικού;

Ήρτεν η ώρα μου τζαι μένα, μετά από αναβολές 3-4 χρόνων λόγω σπουδών, να πάω πολιτικήν άμυνα. Αποφάσισα να μπω στο τμήμα πρώτων βοηθειών για να μάθω τζαι τίποτε χρήσιμο. Εξάλλου πάντα αρέσκαν μου τα περι ιατρικής τζαι απ'ότι εθθυμούμουν που το σχολείο, έβρισκα το ενδιαφέρον το μάθημα. Μετά που 3 μαθήματα πρώτων βοηθειών λοιπόν, έχω να πω πως το μόνο που "εβελτίωσα" εν τα όρια της υπομονής μου: Γίνεται άτομα 20 χρονών, τζαι μάλιστα φοιτήτριες (άρα επήαν τζαι σχολείο!) να μεν ξέρουν τι σημαίνει "κάταγμα"; Να μας παίρνει μίαν ολόκληρην ώρα να μάθουμε πως η έλλειψη οξυγόνου στον εγκέφαλο που προκαλεί λιποθυμία ΔΕΝ σημαίνει πως πρέπει να κάμουμε τεχνητές αναπνοές; Να σε ρωτούν τι κάμνεις σε περίπτωση ρινορραγίας τζαι να απαντάς πως πρέπει να βάλεις τον άνθρωπο να ξαπλώσει, χωρίς ποττέ να αναφέρεις κάτι για το αίμα που κυλά τζαι πάει ανενόχλητο που τη μύτη του; Έτσι όπως πάμε, στο τέλος όι απλά εν θα μάθω τίποτε νέο, αλλά εννα ξεχάσω τζαι τζίνα τα λλία που ξέρω.
Τζαι κυρίως, τζίνο που με προβληματίζει τζαι απογοητεύκει εν πως μιλούμε για νέες κοπέλες μορφωμένες που είτε σπουδάζουν είτε ετελιώσαν τες σπουδές τους! Τζαι δυστυχώς, έννεν 1-2 κοπέλες.. Που τες 15 περίπου που είμαστε, οι 10 εν τούτου του επιπέδου. Απορώ πραγματικά αν -ω μη γένοιτο- χρειαστεί ποττέ να δώσουμε τη βοήθειαν μας για οποιονδήποτε έκτακτο γεγονός τι θα γινεί.

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Χαζοκούτι

Πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει η κυπριακή τηλεόραση; Εν ήμουν τζαι ποττέ καμιά μεγάλη φαν της τηλεόρασης, αλλά προβληματίζει με. Που το πρωί ως τη νύχτα δείχνει σειρές, οι οποίες ή εν επανάληψη ή εν "νέες" σειρές ίδιες ωστόσο με τες παλιές. Ταινίες θα δούμε αποκλειστικά και μόνο το σαββατοκυρίακο τζαι πιθανότατα μάλιστα να εν οι ίδιες που είδαμε τζαι πριν ένα μήνα στο ίδιο κανάλι. Επίσης, με 1-2 εξαιρέσεις το πολλύ, κανέναν κανάλι δεν βάλλει ντοκυμαντέρ. Έβερ. Γιατί προτιμούν να βάλλουν μια σειρά η οποία εν ήδη επανάληψη, 2 φορές την ημέρα παρά να βάλουν μια ταινία; Ή έστω μια ξένη σειρά; Κάτι διαφορετικό τελοσπάντων; Στην Ελλάδα, επερίπαιζα τα πρωινάδικα, μεσημεριανά, απογευματινά που εδείχναν στην ουσία το ίδιο πράμα που η ώρα 7 το πρωί ως τες 7 τη νύχτα. Τουλάχιστον όμως, στην ελληνική τηλεόραση βρίσκεις τζαι καλές ξένες σειρές τζαι ταινίες καθημερινά. Μέσα μέσα βρίσκεις τζαι κανέναν ενδιαφέρον πρόγραμμα ή ντοκυμαντέρ. Στην Κύπρο προγράμματα έχουμε κυρίως για πολιτικές συζητήσεις (τζιαμέ να δεις επίπεδο). Τζαι προτιμούν να παίζουν 24 ώρες το 24ωρο ελληνικές/κυπριακές σειρές, οι παραπάνω εκ των οποίων εν τόσον ίδιες μεταξύ τους, που αν δεν δεις τον τίτλο εν τες ξεχωρίζεις: ίδια πλοκή, ίδιοι ηθοποιοί, ίδια προβλήματα τζαι χαρακτήρες. Τες εν λόγω σειρές φυσικά θα τες δούμε σε επανάληψη (διότι γιατί να δούμε κάτι διαφορετικό τζαι να χαλάσει η ρουτίνα μας;) ή την επομένη ή το σαββατοκυριάκο τζαι ταυτόχρονα, στην πλειοψηφία τους, υπάρχουν τζαι στο ίντερνετ. Ούτε πλύσην εγκεφάλου να μας εκάμναν. Έλεος.

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Χρόνος



Τι περίεργος που εν ο χρόνος. Κάποτε επερνούσεν αργά και σταθερά. Όμορφα. Τελευταία, φαίνεται πως κάποιος επάτησε το fast forward  τζαι τζιαμέ που εχτές ήταν 2005, εξύπνησα σήμερα τζαι εν 2012. Μυστήρια πράματα! Γιατί τόση βιασύνη δηλαδή, αγαπητέ χρόνε; Εν σε προλαβαίνω! Ελπίζω το '12 να κυλήσει με πιο αργούς ρυθμούς. Να προλάβουμε να το χαρούμε τζαι να το ζήσουμε. Καλή μας χρονιά λοιπόν τζαι μακάρι να έρτουν μόνο καλύττερες μέρες.