Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Πρώτες Βοήθειες ή Πρώτη Δημοτικού;

Ήρτεν η ώρα μου τζαι μένα, μετά από αναβολές 3-4 χρόνων λόγω σπουδών, να πάω πολιτικήν άμυνα. Αποφάσισα να μπω στο τμήμα πρώτων βοηθειών για να μάθω τζαι τίποτε χρήσιμο. Εξάλλου πάντα αρέσκαν μου τα περι ιατρικής τζαι απ'ότι εθθυμούμουν που το σχολείο, έβρισκα το ενδιαφέρον το μάθημα. Μετά που 3 μαθήματα πρώτων βοηθειών λοιπόν, έχω να πω πως το μόνο που "εβελτίωσα" εν τα όρια της υπομονής μου: Γίνεται άτομα 20 χρονών, τζαι μάλιστα φοιτήτριες (άρα επήαν τζαι σχολείο!) να μεν ξέρουν τι σημαίνει "κάταγμα"; Να μας παίρνει μίαν ολόκληρην ώρα να μάθουμε πως η έλλειψη οξυγόνου στον εγκέφαλο που προκαλεί λιποθυμία ΔΕΝ σημαίνει πως πρέπει να κάμουμε τεχνητές αναπνοές; Να σε ρωτούν τι κάμνεις σε περίπτωση ρινορραγίας τζαι να απαντάς πως πρέπει να βάλεις τον άνθρωπο να ξαπλώσει, χωρίς ποττέ να αναφέρεις κάτι για το αίμα που κυλά τζαι πάει ανενόχλητο που τη μύτη του; Έτσι όπως πάμε, στο τέλος όι απλά εν θα μάθω τίποτε νέο, αλλά εννα ξεχάσω τζαι τζίνα τα λλία που ξέρω.
Τζαι κυρίως, τζίνο που με προβληματίζει τζαι απογοητεύκει εν πως μιλούμε για νέες κοπέλες μορφωμένες που είτε σπουδάζουν είτε ετελιώσαν τες σπουδές τους! Τζαι δυστυχώς, έννεν 1-2 κοπέλες.. Που τες 15 περίπου που είμαστε, οι 10 εν τούτου του επιπέδου. Απορώ πραγματικά αν -ω μη γένοιτο- χρειαστεί ποττέ να δώσουμε τη βοήθειαν μας για οποιονδήποτε έκτακτο γεγονός τι θα γινεί.